Grosso-taverniero
Orchis militaris
Orchidaceae
Autre noum : Bringasso.
Noms en français : Orchis guerrier, Orchis casqué.
Descripcioun :La grosso-taverniero dóu gènre Orchis, trachis dins li prado e pelouso pulèu umido. Bèn mens coumun que lou galet, Orchis purpurea, se n'en destrìo bonodi sa labreto mai primo e à soun casque pu clar (sourne encò dóu galet). Coumpara emé lis àutri gau coume Orchis simia qu'a li coustat de la labreto croucu.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 20 à 60 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Geoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Orchis
Famiho : Orchidaceae
Ordre : Asparagales
Coulour de la flour :
Roujo
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 15 à 20 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1700 m
Aparado :
Vo
Mai à juliet
Liò : Prado
- Pelouso
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Éurasiatico
Ref. sc. : Orchis militaris L., 1753
Erbo-dóu-siège
Scrophularia auriculata
Scrophulariaceae
Àutri noum : Erbo-dóu-bon-siège, Erbo-dóu-bon-sèti, Erbo-dóu-sèti, Erbo-de-sèti, Assiège.
Nom en français : Scrofulaire aquatique.
Descripcioun :Forto planto de la cambo carrado e un pau alado que vèn bèn dins li roubino. Se vèi peréu dous fueioun sus lou pecou de la fueio ; l'estaminodo es óuvalo sènso marjo.
Usanço :Coume soun noum lou dis, l'erbo-dóu-bon-siège es emplegado pèr apasima li moureno. A forto doso la planto pourrié èstre empouisounanto.
Port : Grando erbo
Taio : 60 à 250 cm
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Scrophularia
Famiho : Scrophulariaceae
Ordre : Lamiales
Coulour de la flour :
Roujo
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 5 à 9 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu - Autouno
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 800 m
Aparado : Noun
Jun à setèmbre
Liò : Aigo
- Ribiero
- Roubino
Estànci : Termoumediterran à Coulinen
Couroulougi : Mediterranenco-Atlantico
Ref. sc. : Scrophularia auriculata L., 1753